Ter gelegenheid van de Europese Dag van de Logopedie, waarop het belang van dit veelzijdige vak en de betrokkenheid van gepassioneerde professionals wordt gevierd, hebben we het genoegen om in gesprek te gaan met Ilona Silderhuis, een ervaren logopedist en toegewijde docent. Dit jaar staat de Dag van de Logopedie in het teken van het thema: Samenwerking logopedie met andere zorgprofessionals en naasten, waarbij de focus ligt op de holistische aanpak van zorg. 

Laten we beginnen met de eerste vraag: met welke professionals in de zorg werk je als logopedist vaak samen?

Ilona Silderhuis: Nou, met heel veel verschillende professionals. Ik behandel bijvoorbeeld binnen een tandarts-/orthodontiepraktijk, ik werk binnen deze setting nauw samen met een tandarts en een orthodontist. Daarnaast beheer ik een grote groepspraktijk met tien logopedisten. We hebben ook samenwerkingsverbanden met het Down-team, waar diverse professionals bij betrokken zijn. Ook het eetteam omvat bijvoorbeeld een kinderarts en een psycholoog. 

Zelf behandel ik momenteel ook een ALS-cliënt, die zich bevindt binnen het revalidatiecentrum en het ALS-team. Daar werken verschillende artsen en paramedische professionals. Dus eigenlijk kun je wel zeggen dat ik met vrijwel elke discipline samenwerk. En vanuit het onderwijs werk ik samen met leerkrachten, interne begeleiders en orthopedagogen. 
 

Echt? 

Ilona Silderhuis: Zeker. Het vak logopedie is heel breed en afhankelijk van de cliënten waarmee je werkt, werk je ook samen met verschillende zorgprofessionals. Maar wij hebben een wat grotere praktijk en binnen onze praktijk hebben we dus ook verschillende specialisaties, waardoor je natuurlijk ook een heel breed palet hebt van andere professionals waar je mee samenwerkt. Je kan niet zonder elkaar. 
 

Toen je net was afgestudeerd als logopedist, had je toen verwacht dat je zoveel met andere zorgprofessionals zou samenwerken?

Ilona Silderhuis: Nee, destijds niet. Vooral de laatste jaren is de samenwerking intensiever geworden. Dit komt mede doordat we in de eerstelijnspraktijk steeds complexere hulpvragen krijgen. Als communicatiedeskundigen en eet- en drinkspecialisten hebben we ook specialisten nodig, zoals een orthopedagoog, bij complexere problematiek. 

Denk je dat dit ook steeds meer gaat gebeuren?

Ilona Silderhuis: Zeker, de afgelopen tien jaar hebben we een verschuiving gezien. Scholen hebben helaas minder vaak een eigen logopedist in huis. De kinderen worden nu naar de eerstelijnspraktijk doorverwezen, hierdoor moeten logopedisten actief samenwerken met leerkrachten, interne begeleiders, orthopedagogen en vice versa. 

Kan je uitleggen hoe zo'n samenwerking tussen jou en de andere zorgprofessionals gaat?

Ilona Silderhuis: Bijvoorbeeld, op een locatie binnen een tandarts-/orthodontiepraktijk voer ik oro-myofunctionele therapie uit. Ik richt me op functietraining, terwijl de orthodontist de brace aanpast. Daar is het heel handig dat ik in hetzelfde gebouw zit want als we soms eens bij elkaar willen meekijken of vragen hebben, dan kan dat. De lijnen zijn kort en we weten elkaar goed te vinden. Een ander recent voorbeeld is een ontmoeting met een nieuwe interne begeleider van een nabijgelegen school, waar we de behandeling van kinderen hebben besproken. 

Ik kan me voorstellen dat het belangrijk is om ook de cliënt meer direct bij de behandeling te betrekken. Hoe doe je dat als logopedist? 

Ilona Silderhuis: De communicatie met de cliënt is cruciaal. Bijvoorbeeld, als ik mailcontact heb met logopedisten binnen het ALS-team, neem ik de cliënt hierin mee, zodat deze op de hoogte is van de besproken zaken. 

Waar merk je dat cliënten ondersteuning krijgen van hun onmiddellijke omgeving?

Ilona Silderhuis: Ouders zijn uiteraard betrokken en ik vind het belangrijk dat ze bij de behandeling aanwezig zijn. Ze moeten actief betrokken zijn bij de oefeningen die het kind thuis moet doen. Het wekelijkse halfuur logopedie is op zichzelf niet voldoende, dus ouders moeten thuis actief verder het kind stimuleren. Ook betrek ik bijvoorbeeld de partner van een volwassen stemcliënt, zodat deze ook goed rekening weet te houden met de stemproblematiek. 

Er is dus eigenlijk altijd sprake van een team met zowel de cliënt, de professionals en ook de naasten uit de omgeving die ondersteunen?

Ilona Silderhuis: Ja, inderdaad. Het kan een broer, zus, schoonzoon, oom, tante, opa of oma zijn. Stel dat een kind wordt opgevangen na schooltijd en oma zegt: "Ik heb daar tijd voor," dan vind ik het heel fijn dat oma meekomt, want ik weet dat die oma heel actief met dat kind bezig kan zijn. Dat hoeft niet speciaal een ouder te zijn, dus we zoeken daarin ook wel naar de mogelijkheden. Wat je samen kunt bewerkstelligen is het doel, want iedereen is druk. Ouders werken natuurlijk dus als ik taken kan meegeven naar school of kan afstemmen met school, dan is het alleen maar mooi, toch? Want dan ziet het kind meteen het effect van wat logopedie doet. 
 
 

Geïnteresseerd in het vak logopedie? Kijk dan eens bij de HBO Bachelor Logopedie. Als je juist benieuwd bent naar interprofessionele cursussen, kijk dan eens naar de onderstaande cursussen: 
- Shared Decision Making
- NLP door Paramedici
- Oplossingsgericht Coachen in de Zorg

Ilona Silderhuis

Ilona trad als afgestudeerd logopedist direct toe tot het onderwijs, waar ze haar passie voor het vak combineert met haar natuurlijke talent voor lesgeven. Naast haar rol als docent beheert ze haar eigen praktijk aan huis en leidt ze een team van professionals.